Het was een donkere ochtend in Indonesië toen ik op pad ging om te onderzoeken wat er gebeurde op het platteland. Ik was op zoek naar de illegale hanengevechten, een traditionele praktijk die verboden was, maar nog steeds plaatsvond in veel delen van het land.
Na uren rijden kwam ik aan bij een kleine, afgelegen boerderij. Ik hoorde het geluid van mensen die aan het juichen waren en besloot om te kijken wat er aan de hand was.
Toen ik dichterbij kwam, zag ik een groep mensen omringd door een ring van houten palen. In het midden stonden twee hanen, die elkaar aanvielen met scherpe messen die achter hun poten waren gebonden.
Ik bleef verborgen in de schaduwen en observeerde de gebeurtenissen. Ik zag hoe de eigenaren en trainers aanmoedigden en hoe de toeschouwers weddenschappen maakten op het resultaat.
Ik was gebiologeerd door wat ik zag, maar ik wist dat ik voorzichtig moest zijn. Ik wilde niet worden opgemerkt door de mensen die hierbij betrokken waren. Maar toen er plotseling een schreeuw klonk, wist ik dat het te laat was.
Ik werd ontdekt door een van de trainers en voor ik het wist, werd ik meegenomen naar het midden van de ring. Ik stond oog in oog met de oude man die de ceremonie leidde en hij begon te spreken in een taal die ik niet kon begrijpen.
Ik wist niet wat ik moest doen, maar toen hij een handvol munten uit de kom pakte en ze naar mij gooide, begreep ik wat hij wilde. Hij wilde dat ik zou gokken op het resultaat van het gevecht.
Ik aarzelde even, maar toen besloot ik om mee te doen
Ik pakte de munten op en maakte mijn weddenschap. Het gevecht begon en ik keek gespannen toe hoe de hanen elkaar aanvielen. Ik was op het punt om te verliezen toen er plotseling iets gebeurde wat ik nooit had verwacht.
Een van de hanen, die er zwak uitzag en achterbleef, begon opeens te vechten met een onverwachte kracht. Hij sloeg zijn tegenstander neer en werd uiteindelijk de overwinnaar.
Ik verliet de boerderij met een gevoel van opwinding en verbazing. Ik had de kans gehad om deel te nemen aan iets wat verboden was en ik had het overleefd.